مدح و شهادت حضرت علی اکبر علیهالسلام
جانِ جانان جهان شد سیر از جان، آه آه هم چنان جسم پسر، بابا پـریشان، آه آه آنچه میترسید یعقوب آخر آمد بر سرش یوسـفـش شد طعـمۀ گرگ بیابان، آه آه آنچه با شهزادۀ دین کردهاند این کوفیان کس نکرده تا کـنون با نامسلـمان، آه آه کس نخواهد جا بماند از ثواب غارت و اربـاً اربـا کــردنِ قــاری قـــرآن، آه آه از تـمـام کـربـلا آیـد صـدای هـلـهــلــه روز عاشوراست یا که عید قربان، آه آه بر مسـلـمانیِ اهـل کـوفـه، لعـنت تا ابد لشکـری خـنـدید بر بابای گـریان، آه آه دست و پا گم کرد بابا، دید تا در خاک و خون دست و پا میزد پسر با کام عطشان، آه آه من چگونه یک تنه جمعت کنم، صد پاره تن! ای علی جان، ای علی جان، ای علی جان، آه آه یک تنه یک کربلا را لاله کاری کردهای من بـیـابـان آمـدم یا که گـلـسـتان، آه آه زحمتِ پنجاه سالم را ببین در دست باد خیز از جا خواهرم آمد به میدان، آه آه |